2: Nie wolno rozpieszczać dziecka

-Zwariowałeś?

            Krzyknęła, kiedy tylko aparat telefoniczny został odebrany przez Kurka. Tego było dla niej zdecydowanie za wiele. Najlepsze lalki, drogie zabawki i miliony różowych ciuszków, czyli marzenia każdej małej dziewczynki. Marzenia, których niestety Agnieszka nie była w stanie zrealizować przez sytuacje finansową. I tak pracowała jak tylko mogła. Całe szczęście skończyła technikum, bo inaczej w ogóle nie znalazłaby pracy biorąc pod uwagę przerwane studia. Jako technik reklamy doskonale sprawdzała się w prowadzeniu promocji restauracji, jednak ledwo wiązała finansowo koniec z końcem. A Kurek zawsze psuł jej wszystko. Dziewczyna zawsze starała się, aby jej córka nie myślała tylko i wyłącznie o korzyściach majątkowych, bo wiedziała, że nie jest w stanie zapewnić jej luksusów. Bartek był jednak widocznie innego zdania, ponieważ kiedy tylko chciał rozpieszczał Madzie, kupował drogie prezenty.

-Coś się stało?

            Kątem oka zlustrowała pomieszczenie, w którym przebywała córka Bartosza ciesząc się z nowych zabawek oraz ciuchów.

-Doskonale wiesz, co się stało. Mówiłam ci już coś o tym wszystkim. Mówiłam ci co cię czeka jak mała będzie rozpuszczona! Naprawdę chcesz wylądować na wózku po tym jak połamię ci wszystkie kości. Od stóp rozpoczynając?!   

-Ej, ej, ej! Przyhamuj! To ja już nie mogę własnej córce nic sprezentować?

-Oczywiście że możesz!

            Wrzasnęła, a po chwili kolejny raz spojrzała na twarzyczkę zadowolonej Madzi bawiącej się właśnie najnowszym modelem Barbie.

-Wolałabym jednak, abyś ustalał takie rzeczy ze mną.

-Stało się coś złego?

-Bartek…

            Jęknęła. Doskonale wiedział, że mieli różne zdanie o wychowaniu dziecka. Bartek nie dostrzegał jednak problemu w prezencie.

-Stało się coś złego?

            Powtórzył, a Agnieszka jeszcze bardziej poirytowana uderzyła telefonem o łóżko. Chwilę później jednak ponownie przyłożyła go do ucha.

-Wiesz, będziemy musieli pogadać jak przyjedziesz do małej na weekend. A do tego czasu błagam cię, żadnych prezentów więcej. Możesz to dla mnie zrobić?

-Dla ciebie?

            Nie zastanowił się nad tym co powiedział. Agnieszkę niestety utwierdziło to tylko w przekonaniu, że Bartek nic do niej nie czuje. Wypuściła z siebie głośno powietrze.

-Dla małej. Proszę. Ustalmy kilka rzeczy jak będziesz w Rzeszowie.

-Dobrze. To widzimy się za tydzień?

-Mhm. Na razie!

-No pa!

            Schował twarz w dłoniach. Znowu nie miał odwagi przyznać się do miłości, a co więcej coraz bardziej oddalał od siebie ukochaną. Bał się, że lada dzień straci jakąkolwiek szanse na związek z Agnieszką. I coraz bardziej tracił tę szanse, bo Płaczek utwierdzała się w przekonaniu, że łączy ich tylko dziecko.

*

Nowy:15.08
... tysiące pomysłów...brak wolnego czasu.... wejść ponad tysiąc... wakacje...